Баян

Би зүгээр л нэг онгирчихмоор санагдаад болж өгөхгүй юм. Өөрөө өөртөө бол байнга онгирно, байнга бодно, нуруугаараа иржис хийтэл би төсөөлөн боддог. Надад эгч ах дүү төрүүлж өгсөн аав ээждээ би хамгийн түрүүнд баярлах. Бас намайг өөрсдийнхөө хүүхэд болгож төрүүлсэнд бүр их баярлах. Санаад залгахад "Сайн уу миний охин" гээд намуухан дугараад хөнгөхөн гунигийг минь хөвсөлзтөл дэнслүүлдэг тэр сайхан аав ээж бол ганцхан бид 4ийнх. "Юу байна аниагийн дүү, сайн уу анай, хичээл нь сайн уу агаан дүү, ядраагүй биз дээ" гээд ярьцгаах тэр сайхан ах дүүс бол аав ээжийн минь бид бүгдэд өгсөн хамгийн сайхан бэлэг. Өглөө босоход 4 аяга зөгийн балтай буцалсан бүлээн ус эгнүүлээд тавьчихсан за гялс гялс ууцгаагаад цайгаа ууна шүү гээд л.. Энэ их хэцүү даваа байдаг байж билээ. Бид 4 бүгдээрээ яагаад ч юм буцалсан ус уух дургүй, чихэр амтагдсанг бол бүр ч уухгүй. Анай хамгийн том нь болохоор хамраа чимхэж байгаад уриалаад ууна шүү дээ. Бид яахав эгч тэгж байхад дагаж байгаа юм чинь. Гээд л ярьвал зөндөө сайхан дурсамж. Ямар гоё юм бэ та нар минь. Би одоо л мэдэрч байна. Урьд нь хамтдаа байхдаа анзаардаггүй байж. Зүгээр хайртай гэж бодож байх ёстой мэтээр явдаг байж. Дурсамжаа бодох төдийд л би инээж бас нулимс тороод ирэх юм. Би заримдаа ядардаг. Зүгээр л суугаад эсвэл юу ч бодохгүй дээшээ тэнгэр ширтээд хэвтчихмээр юм шиг тийм тэнэг мэдрэмж. Тэр мэдрэмжээс ангижруулж өгдөг хүчтэй энерги бол та нар. Аав ээж надад амьдрал зааж, аниа надад юм оёхыг зааж, агаа дүү 2 надад тэвэг тоглохыг заасан гэхдээ биллиард л заалгуулах байсийн хэхэ. Мэдэхгүй ээ зөндөө л их юм бичмээр байх юм гэвч бүхий л амьдралаа бичих болчих гээд байдаг. Ямар ч байсан та хэддээ л би хайртай. Хайр гэдэг зүйлийг гүн утгаар нь мэдэхгүй  ч гэсэн тэр мэдрэмжийг гадарлаж байгаа болохоор ХАЙРТАЙ гэж хэлэе. Удахгүй уулзаад хамтдаа өнгөрүүлсэн мөчөө дурсаж ирээдүйд өнгөрүүлэх агшинаа ч гэсэн ярилцаж сууцгаанаа бүгдээрээ.